Achterhaald

Een verhaal uit de serie Ultrakort – Een ultrakort verhaal bevat maximaal 99 woorden (exclusief titel). Minder mag, meer niet.

Het heeft geen zin om achterom te kijken. Ik moet vooruit. Mijn benen branden. Mijn ademhaling schuurt mijn huig. Mijn longen zijn gulzig. Ze moeten, mijn spieren gillen om zuurstof.
De klok tikt onverbiddelijk. Mijn watervoorraad is bijna uitgeput. Mijn gedachten zijn flarden als in een psychedelische trip.
Lang hoorde ik alleen mijn eigen voetstappen. Mechanisch roffelen ze een meedogenloos ritme. Die cadans wordt nu verstoord door een extra paar voeten. Ze halen me in.
De passen versnellen, de mijne vertragen. Ik voel de grond onder mijn voeten verdwijnen en ik val languit op de loopband. Ik haat fitness.

Achterhaald

SPOILERALERT! Vandaag post ik de ruwe versie van een 99 woorden verhaal. Morgen de uiteindelijke versie.

Het heeft geen zin om achterom te kijken. Ik moet vooruit. Mijn benen branden. Mijn ademhaling schuurt mijn huig. Mijn longen zijn gulzig. Ze moeten, mijn spieren gillen om zuurstof.
De klok tikt onverbiddelijk. Mijn watervoorraad is bijna uitgeput. Ik zweet als een otter. Het prikt in mijn ogen. Mijn gedachten zijn flarden die komen en gaan als een psychedelische trip.
Lang hoorde ik alleen mijn eigen voetstappen. Mechanisch roffelden ze een meedogenloos ritme. Die cadans wordt nu verstoord door een extra paar voeten. Langzaam maar zeker zwelt het tempo aan. Ze halen mij in.
Ik kijk naast me. Een fris, jeugdig gezicht zoekt mijn ogen. De jongeman knipoogt en drukt op het knopje met de witte plus. Zijn passen versnellen, de mijne vertragen en ik val languit op de lopende band. Ik haat fitness.

Kyrie

Een verhaal uit de serie Ultrakort – Een ultrakort verhaal bevat maximaal 99 woorden (exclusief titel). Minder mag, meer niet.

Ik kom thuis van de sportschool. De straat ligt er zonovergoten bij. Op de stoep fietst een kleuter. Slingerend komt hij dichterbij terwijl ik naar mijn huissleutel tast. Ting!
Zijn bel klinkt precies in de maat van de jazzmuziek op mijn iPod. De zanger zingt Kyrie Eleison. Zou de Heer zich nu over mij ontfermen, dan is het goed geweest.
Maar de kleuter weet mij te ontwijken. Ik steek mijn sleutel in het slot en open de voordeur. Ik heb spierpijn en ik zweet. In het halletje is het lekker koel.

Ochtendwandeling

Een verhaal uit de serie Ultrakort – Een ultrakort verhaal bevat maximaal 99 woorden (exclusief titel). Minder mag, meer niet.

Het is zondag en de zon staat nog laag. Het heeft gevroren vannacht. De kou is als een echo die lang nagalmt. Het is pas februari maar gisteren zat ik in mijn T-shirt op een terras. De wereld gaat naar de kloten dus dan kan ik er maar net zo goed van genieten.
Het water in de vijver is rimpelloos, glad als een spiegel. Een treurwilg hangt op zijn kop boven een blauwe hemel. Eenden kwaken, ganzen gakken en kraaien krassen. Daarbovenuit klinkt het schelle geluid van een halsbandparkiet. De groene exoot doorklieft pijlsnel het luchtruim.

Kwetsbaar

Een verhaal uit de serie Ultrakort – Een ultrakort verhaal bevat maximaal 99 woorden (exclusief titel). Minder mag, meer niet.

Sinds oma is gevallen en niet meer alleen naar buiten durft, loop ik met een rauw ei in mijn jaszak. Ik wil weten hoe het voelt om kwetsbaar te zijn.
‘Ach jongen,’ zegt ze, als ik het haar vertel. Ontroerd schuift ze me een extra koekje toe.
Bij het afscheid omhelst ze me extra stevig. Nadat ze me heeft losgelaten voel ik geschrokken in mijn jaszak.
‘Ah nee!’ roep ik uit.
Ondeugend kijkt ze me aan. ‘Maar jongen, je weet toch dat de meeste ongelukken binnenshuis gebeuren?’

Onmenselijk

Een verhaal uit de serie Ultrakort – Een ultrakort verhaal bevat maximaal 99 woorden (exclusief titel). Minder mag, meer niet.

‘Alles waar ik bang voor was is eindelijk gebeurd. Het is waar wat ze zeggen: een ongeluk komt nooit alleen. Één sterfgeval is erg genoeg, twee is misschien efficiënter voor rouw en verwerking, maar drie is meer dan een mens aankan. Door mijn verdriet ben ik ook al mijn vriendinnen kwijtgeraakt.’
Onbeholpen spreidde ik mijn armen, nodigde haar uit voor een knuffel. Wat kon ik zeggen? Ik was me onmenselijk bewust van mijn onvermogen haar te troosten.
Een lange stilte stond tussen ons in. Toen pakte ze mijn hand. Ik kuste een traan van haar wang.

Belofte

Een verhaal uit de serie Ultrakort – Een ultrakort verhaal bevat maximaal 99 woorden (exclusief titel). Minder mag, meer niet.

Hulde aan de meesters van het onvoltooide doek. Grote kunstenaars begrijpen: zolang een doek niet af is, is er tenminste nog de belofte.
Wat is er mooier dan een belofte van wat kan zijn? Van wat zou kunnen? Eenmaal ingelost bestaat een levensgroot risico dat het tegenvalt.  Teleurstelling is geen kunst omdat het geen ruimte laat voor verbeelding.
Wie weet waar ik naar toe wil met dit verhaal, houdt liever zijn mond. De laatste zin is voor de lezer, die desondanks verder leest. Daarom is dit niet voor iedereen de laatste zin.

Vlucht – 2

Een verhaal uit de serie Ultrakort – Een ultrakort verhaal bevat maximaal 99 woorden (exclusief titel). Minder mag, meer niet.

Druppels groot als kogels teisteren mijn blote huid. Ik ben in no-time doorweekt. Omhuld door een ijzeren gordijn, zie ik koplampen naderen en achterlichten vervagen. Kansloos, denk ik, maar ik hou mijn duim op alsof ik het allemaal prima vind.
De regen stopt even abrupt als ze begonnen is. Een windvlaag volgt de bui in haar kielzog. Ik ril.
Een auto stopt, een portier zwaait open. Met stramme benen ren ik ernaartoe. De bestuurder gebaart: gauw, stap in. Ik plof op de lederen bijrijdersstoel en sla het portier dicht. We rijden al voordat ik iets heb kunnen zeggen.

Vlucht

Een verhaal uit de serie Ultrakort – Een ultrakort verhaal bevat maximaal 99 woorden (exclusief titel). Minder mag, meer niet.

Mijn ademhaling schuurt mijn longen. Het brandt, maar ik ren door. Langs de bakstenen muur, het plein over, de steeg in. Ik kies de kortste route naar de snelweg.
Een hek van prikkeldraad houdt me niet tegen. Ik klim er overheen en draaf dwars door het weiland naar de gloed van het pompstation. Snelweg, kortste weg, weg, giert het in mijn gedachten.
Ik klim over de vangrail naar de vluchtstrook. Wat een toepasselijke naam eigenlijk. Ik steek mijn duim omhoog, kijk ernaar en glimlach: ‘Het komt goed’, zeg ik zachtjes voor mij uit. Dan begint het onbedaarlijk te regenen.

Schaduw

Een verhaal uit de serie Ultrakort – Een ultrakort verhaal bevat maximaal 99 woorden (exclusief titel). Minder mag, meer niet.

De schaduw waarin ik schrijf is groot. Het is de lommer van onder andere Campert, Bril, en Snijders. Dat ik in hun schaduw sta, besef ik maar al te goed.

Toch schrijf ik. Misschien dat later iemand Stepper aan het rijtje toevoegt. Dat iemand geïnspireerd raakt door mijn zinnen. Ik durf het hoogstens te hopen. Een man mag dromen en hoop kan een schaduw breken.

De schaduw waarin ik schrijf is donker. Als ik schrijf, kerf ik met mijn pen. De schaduw is hardnekkig, maar een klein scheurtje is genoeg. Daardoor komt het licht naar binnen. Daarom schrijf ik door.