Zonaanbidders

Een verhaal uit de serie Ultrakort – Een ultrakort verhaal bevat maximaal 99 woorden (exclusief titel). Minder mag, meer niet.

Het stel van hiernaast zit in de fletse februarizon op een bankje. Ze zijn dik ingepakt in winterjassen en hebben een sjaal om. Hij draagt een hoofdband die zijn oren bedekt. Zij heeft zo te zien een skibroek aan. Allebei dragen ze een donkere zonnebril.
Zij breit, hij staart voor zich uit. Om zijn mond een genoegzame glimlach. Ik denk dat dat hij mij aankijkt. Nee, ik wéét het. Zie zijn hoofd langzaam meebewegen in de richting van mijn voordeur.
Ik groet niet. Dit gedrag moet je niet aanmoedigen, vind ik.

Zonnewende

Het was stil en koud op straat. De schaduwen waren nog lang, maar zouden vandaag niet veel korter worden. Misschien zouden ze wat vervagen, mocht het betrekken. Hij betwijfelde dat. Met zijn hoofd diep in zijn kraag en zijn handen diep in zijn zakken, koesterde slechts zijn gezicht de flauwe warmte van de zon.

Het was een stralende dag en hij voelde langzaam zijn zorgen smelten. Ze waren niet geheel verdwenen, maar ook niet langer op de voorgrond. Als een echo, die lang bleef hangen in zijn kale appartement, nadat een onenightstand de buitendeur te hard dichtsloeg. Achteloos en onbewust dat hij zonder haar warmte weer tot op het bot zou verkillen, terwijl ook zijn tranen het hazenpad kozen.

Volgende week zou hij zijn dochtertje weer zien. Mocht ze een weekend bij hem zijn. Hij had beloofd voor vloerbedekking te zorgen. In ieder geval in haar kamertje. Daarom was hij deze ochtend zo vroeg opgestaan. Misschien hadden ze ergens nog een restant dat hij voor een zacht prijsje kon krijgen.

Zou hij het vandaag niet vinden, dan ging zijn geld onherroepelijk weer op aan kroegbezoek als rituele dans in zijn zoektocht naar warmte en genegenheid. Hij wist dat hij zichzelf voor de gek hield. Hij moest eerst zijn leven weer op de rit krijgen, maar ondertussen was wederzijds verlangen, niet gehinderd door nuchterheid als pleister op de wonde.

Hij bleef staan, sloot zijn ogen en wendde zijn gezicht naar de zon. De wind hapte gretig naar zijn broekspijpen, maar beet niet door. Zijn huid zat strak bij zijn jukbeenderen. Eén traan trok een zilverkleurig spoor. De wind streek hem weg, de zon gaf er een kusje op.

Show, don’t tell

Een verhaal uit de serie Ultrakort – Een ultrakort verhaal bevat maximaal 99 woorden (exclusief titel). Minder mag, meer niet.

Het is een van de bekendste schrijfadviezen: laat het zien, zorg dat de lezer het zich inbeeldt, dat hij erover nadenkt. Vaak zijn hier meer woorden voor nodig dan het gewoon vertellen.
Toch is show, don’t tell ook bekend als ‘de theorie van het weglaten.’  Hemingway zei hierover: “Een ijsberg beweegt zo waardig omdat maar een achtste deel ervan boven water uitsteekt.”
In der Beschränkung zeigt sich erst der Meister. Ik hoop nog veel te leren van A.L. Snijders. Wat te denken van deze magistrale zin: ‘De aardlekschakelaar deed haar werk.’

Prachtig

Een verhaal uit de serie Ultrakort – Een ultrakort verhaal bevat maximaal 99 woorden (exclusief titel). Minder mag, meer niet.

We liggen naast elkaar in bed. Ik lees zeer korte verhalen van A.L. Snijders. ‘Dit is toch prachtig!’ roep ik. ‘Moet je horen.’
Ik weet dat zij het niet leuk vindt als ik voorlees, terwijl zij zelf in een verhaal is verdiept. Ik doe het toch. Na afloop vraagt ze geërgerd waarom ik het zo goed vind. Dat lijkt mij evident en ik zeg niets.
Dan lees ik over een leraar Nederlands die vindt dat je niet zomaar kunt zeggen dat je iets prachtig vindt. Je moet het met redenen omkleden. Ik gniffel. Mijn vriendin is ook leraar Nederlands.

Save

Een verhaal uit de serie Ultrakort – Een ultrakort verhaal bevat maximaal 99 woorden (exclusief titel). Minder mag, meer niet.

In Windows 10 zit een functie: Automatisch opslaan. Ik stam uit het tijdperk WordPerfect (Save As = F10), dus ik heb daar geen behoefte aan.
Vandaag ging ik (bijna) over de rooie. Als ik de haakjes zou weglaten zou ik flagrant liegen, nu lijkt het nog alsof ik alles controle had.
Nadat ik een half uur op een recensie had zitten zwoegen – voor de vorm gebruik ik een bestaand document – kwam ik erachter dat Microsoft mijn werk van gisteren had overschreven.
De helpfunctie van Microsoft legde het haarfijn uit. Ook werd mij aangeraden kalm te blijven…
Ik was woest.

Suck on that

Weglopen is vaak de enige optie. Onlangs was ik in het Dordrechts Museum. Ik hield het niet vol bij de tentoonstelling Jongkind & Vrienden. Blijkbaar was die zo hip, dat het er heel druk was. Dat mensen die oud genoeg waren om mijn ouders te zijn, zo onbeschoft hard konden praten, verbaasde mij. Ik dacht dat ík van de verloederde generatie was… Leeftijd maakt blijkbaar niet uit. Stilte zorgt tegenwoordig voor ongemak.

Bij concerten is het niet anders. Wie komt om te luisteren is over het algemeen in de minderheid. Sterker nog, de populariteit van een concert lijkt recht evenredig aan het praatvolume van het publiek. Concertbezoek als statussymbool. Zien, gezien worden, dat werkt nu eenmaal beter als je luid en duidelijk aanwezig bent. Hippe mensen praten dus graag en veel. Zouden ze dat van hun ouders hebben?

Poppodium Het Paard heeft er iets op gevonden: de lul-niet-lolly. Het lijkt te werken, en vooralsnog juichen we deze ludieke actie dan ook van harte toe. Nu maar hopen dat niemand de dubbele betekenis doorkrijgt, want wat we bedoelen als we iemand een lul-niet-lolly aanbieden is natuurlijk gewoon dit: You suck!

Samenvatting

Een verhaal uit de serie Ultrakort – Een ultrakort verhaal bevat maximaal 99 woorden (exclusief titel). Minder mag, meer niet.

Mijn broer en ik gingen naar het stadion. Feyenoord speelde tegen PSV. Kwartfinale KNVBeker, of zoiets. Gelukkig was het niet uitverkocht. Met z’n tweeën zaten we op vier stoeltjes. Dat lag aan onze gewatteerde winterjassen.
We hadden het niet koud. De scheids was zuinig op zijn gele kaarten. Hij bewaarde ze volgens ons voor de thuisclub. Daar kregen wij het behoorlijk warm van.
Langs de lijn liepen reservespelers warm. Ik zei dat daar best een reservescheidsrechter bij had gekund. Mijn broer beaamde dat, maar wij mochten niet mopperen. Feyenoord won met 2-0.