Bloemrijk

Een verhaal uit de serie Ultrakort – Een ultrakort verhaal bevat maximaal 99 woorden (exclusief titel). Minder mag, meer niet.

Als ik langs de oevers van de rivier loop, denk ik vaak aan overlijdensberichten. Vliedt gelijk het vlood, kabbelt dan door mijn gedachten. Onwillekeurig speur ik de oevers af naar een lijk. Waarom zou het er niet liggen? 

Met een soortgelijke vraag in mijn achterhoofd laat ik mijn ogen over doodstijdingen glijden. Inwendig zet ik mij schrap, voor het geval dat.  

Want elk zijn is tot niet zijn geschapen en elk wezen is zwanger van de dood. Ach, dat dode dichtregels zoveel indruk maken, maakt leven levendiger dan ooit; zelfs denkend aan de dood. 

Over schrijven

Een verhaal uit de serie Ultrakort – Een ultrakort verhaal bevat maximaal 99 woorden (exclusief titel). Minder mag, meer niet.

Het liefst schrijf ik met krijt op lei. Ik speel met letters die woorden, die zinnen worden. Ik kras klinkers die hetzelfde klinken als medeklinkers terwijl ze worden opgetekend. Na het schrijven wordt het stil. Eenmaal geschreven zinnen praten zwijgend.  

De wisser is mijn bondgenoot. Met een paar vlugge halen keren verhalen terug tot stof. Ze vergaan tot vale krijtvegen, tot echo’s die alsnog indruk proberen te maken omdat ze nu eenmaal weerklank vinden in de tempel van mijn gedachten. 

Vaderdag

Een verhaal uit de serie Ultrakort – Een ultrakort verhaal bevat maximaal 99 woorden (exclusief titel). Minder mag, meer niet.

Drinken doet hij al twintig jaar niet meer. Dat had hem zijn huwelijk gekost. Sindsdien woont hij op Katendrecht. Zijn dochters zijn 24 en 30. Dankzij de oudste is hij inmiddels opa. Ze belde vanmorgen om hem een fijne Vaderdag te wensen. 

Hij draait nog een shaggie. ‘Koffie?’ Hij is op weg naar zijn broer, eentje kan wel. Een half uur later gaat zijn telefoon: ‘Da’s vast je broer!’ 

Hij kijkt op van zijn scherm en knikt. ‘Henk… Ja, ik ben onderweg.’ Hij staat op en knikt ons toe. Op de hoek kijkt hij om. We zwaaien uitbundig terug. 

Stoepje

Een verhaal uit de serie Ultrakort – Een ultrakort verhaal bevat maximaal 99 woorden (exclusief titel). Minder mag, meer niet.

Haar ogen branden, zij snottert en niest. Drie van de tien coronakenmerken vinkt zij zo af. Hoesten? Goed, vier dan. 

Ze warmt haar rug tegen de bakstenen muur. Het is alsof de grijze stoeptegels onder haar kousenvoeten zijn voorzien van vloerverwarming. In de helderblauwe hemel cirkelt een politiehelikopter, aan de einder kleurt de lucht oranje.  

Gehoest en geproest kondigen een lotgenoot aan. Een kalende zestiger op een opoefiets met een afgeknipte spijkerbroek en daarboven een grauw hemd slingert door de straat. Terwijl hij de hoek omslaat, trakteert hij haar op een bouwvakkersdecolleté.  

Hè, denkt zij, eindelijk zomer! 

Lui

Een verhaal uit de serie Ultrakort – Een ultrakort verhaal bevat maximaal 99 woorden (exclusief titel). Minder mag, meer niet.

Ik word wakker, maar sta niet op. Ik kijk een willekeurig filmpje en daarna nog een. 

Vervolgens hang ik mijn telefoon aan de oplader en wacht. Ik mag van mezelf opstaan als de batterij 100% is opgeladen. Nog twee procent te gaan.  

Je zou zeggen dat gaat snel, maar dat is dus niet waar. Het duurde wel vijf minuten. Ook als je lui bent, duurt wachten gewoon lang. Bijna sta ik dus toch op, maar ik toon karakter. 

Van 99 naar 100 procent duurt minder dan een minuut. Dat vind ik niet eerlijk, dus kijk ik nog een filmpje. 

Hip to the bone

Een verhaal uit de serie Ultrakort – Een ultrakort verhaal bevat maximaal 99 woorden (exclusief titel). Minder mag, meer niet.

Onlangs sprak ik over cappuccino in mijn favoriete koffietentje. Dat cappuccino’s tegenwoordig koffies verkeerd met een puntmuts zijn: veel te veel melk. 

Ik legde uit dat ik in een ver verleden cappuccino leerde kennen als zwarte koffie met een stevige schuimkraag erbovenop. 

‘Ah, een bone dry!’  

Ik vond het stoer klinken. Dat het altijd stoerder kan, leerde ik vandaag. Ik vertelde dat ik thuis de dag begin met een mix van koffie en espresso.  

‘Ah, een red eye!’ 

Weer wat geleerd. Vooral dat ik op mijn oude dag nog best hip ben. Tenminste, als ik de juiste termen ken. 

Weer

Een verhaal uit de serie Ultrakort – Een ultrakort verhaal bevat maximaal 99 woorden (exclusief titel). Minder mag, meer niet.

Het regent terwijl ik buiten loop. Ik las een boek. Looplezen noem ik dat. Ik deed het al voordat mobieltjes bestonden, lang voordat mensen als zombies, hoofd omlaag naar het schermpje in hun handen starend over straat lopen. 

Lezen vernauwt mijn wereld niet, het verruimt mijn blik. Nu het regent moet ik mijn boek dichtdoen, wegstoppen. Ik bedenk waarom weer, weer heet. 

Het gaat maar door, het is er altijd, het is er weer. Nu is het weer droog. Nu schijnt de zon weer. Aan de horizon verschijnen weer wolken. 

Ik lees weer. Nog wel. 

Versoepeld

Een verhaal uit de serie Ultrakort – Een ultrakort verhaal bevat maximaal 99 woorden (exclusief titel). Minder mag, meer niet.

Zijn ogen zijn nauwelijks te zien onder de klep van zijn wollen platte pet. De rest van zijn gezicht zit verscholen in de kraag van zijn gewatteerde winterjas. Zijn handen houdt hij diep in zijn jaszakken. Zoals hij erbij zit heeft hij wat weg van een wachtende reiger aan de waterkant.  

Aan de overkant van het bistrotafeltje zit zijn vrouw te stralen. Ze glimlacht naar hem met haar ogen, terwijl ze een slok van haar latte neemt. Dan maant ze hem met haar andere hand op te schieten. Ze wijst op zijn kopje. 

‘Drink, je koffie wordt koud!’