tinyMusic@trammuseum

Rotterdam, 5 november 2011 –  tinyMusic heeft weer gedaan waar ze goed in is en heeft wederom een fijne editie van tinyMusic georganiseerd. Niemand minder dan Al James van de Amerikaanse Dolorean was bereid gevonden om op te treden in een verlaten tramremise aan de Nieuwe Binnenweg en dit zorgde er mede voor dat het evenement in no-time was uitverkocht.

Rond 20.00 uur verzamelden de gelukkigen die een kaartje hadden weten te bemachtigen zich bij de verveloze loodsdeuren. Eenmaal binnen bleek de vraag op Twitter om sfeerverlichting mee te nemen niet overbodig.

Het resultaat was een prachtige, door kaarsen verlichte  ruimte en grofkorrelige foto’s.

De avond werd geopend door Tom Gerritsen uit Utrecht, die als The T.S. Eliot Appreciation Society een mooie mix van folk en alt country ten gehore bracht.

Eigenlijk duurde zijn optreden wat kort, of leek dat maar zo door de tomeloze energie, die dit jonge talent uitstraalde? Enfin, kort optreden, korte recensie.

Na de pauze, waarin het OLM pils de kelen smeerde terwijl de bezoekers konden bijpraten, was het de beurt aan Al James.

Tijdens zijn optreden was het muisstil, zoals alleen een kleine muis en het publiek van tM stil kunnen zijn.

Het was dan ook een indrukwekkend concert. Een man, een gitaar, een bijzondere locatie en  aandachtig publiek, het zijn zomaar vier ingrediënten die tinyMusic ongezouten tot een succes maken.

Al James heeft het naar zijn zin, dat kan je merken. Moeiteloos rijgt hij het ene mooie liedje aan het andere. Klik hier voor de live registratie van  Hannibal,  MO van het album Not Exotic uit 2003.

Als het tijd is voor de encore (roept u maar wat u wilt horen, want ik kan toch nergens heen, grapt hij, doelend op de ruimte zonder podium en zonder kleedkamer) moet ik denken aan de laatste regels van het titelnummer van Unfazed, die mooie plaat uit 2011.

We can dance all night if we fill up the juke, fill up the juke

Fill up the juke, fill up the juke, fill up the juke

Fill up the juke, fill up the juke, fill up the juke, fill up the juke

Ondertussen speelt James door. Het lijkt erop dat wij zijn juke hebben gevuld. Helaas gaat het zinnetje ‘they can’t kick us out till half past two‘ niet op.

Ook aan mooie avonden komt een einde, hoewel een aantal die hards hier niet in wil berusten en nog een afzakkertje gaat halen in een nabijgelegen kroegje. ‘Will you join us Mr. James? We’re going for a drink in the Ooievaar. Hé jongens, wat is ooievaar in het Engels? Stork? Let’s go to the Stork’.